రాజభక్తి

శ్రీకృష్ణదేవరాయల ఒకసారి రామలింగడి తెలివిని మెచ్చి రాజు ఒక గంప నిండా బంగారు నాణేలను బహుమతిగా ఇచ్చాడు.

బంగా రు నాణేలు గంప నిండా ఉండటంతో అది
కనీసం కదలనైనా లేదు. కొద్ది సేపు ఆలోచించిన
రామలింగడు తన తలపాగాను తీసి నేలపై చాపలాగా పరిచి అందులో కొన్ని నాణేలను పోసి మూట కట్టాడు. కొన్ని నాణేలను తన జేబుల్లో నింపుకుని, మూటను వీపు మీద వేసుకుని, వెలితి పడిన గంపను నెత్తిన పెట్టుకుని నడవడం మొదలుపెట్టాడు.

రామలింగడి సమయస్పూర్తికి ఆశ్చర్యపోయిన
రాజు "శభాష్ రామలింగా! శభాష్!" అంటూ మెచ్చుకోసాగాడు. రాజుగారి వైపు తిరిగిన
రామలింగడు వినయంగా తలవంచి నమస్కరించిగానే అతని జేబుల్లోని నాణాలు బరువుకు నేలమీద పడిపోయాయ

దాంతో గంపను, ముటను కిందపెట్టి రామలింగడు ఆ జారి పడిపోయిన నాణేల కోసం సభంతా వెతకసాగాడు. పడుతూ, లేస్తూ ఏరుకోవడం చూస్తున్న సభికులకు ఎంతో తమాషాగా అనిపించింది. అందరు తలోమాట అన్నారు.

"ఎంత దురాశపరుడు" అన్నాడు ఆస్ధాన పూజారి.
"గంపెడు నాణేలున్నా కిందపడిన
రెండు మూడు నాణేల కోసం వెతుకుతున్నాడు"
అన్నాడు సేనాధిపతి.

రామలింగడు నాణేలన్నీ ఏరిన తర్వాత
రాజు "రామలింగా!
నీకు గంపెడు నాణేలను ఇచ్చాను కదా! మరి
ఎందుకింత దురాశ, కిందపడిన కొన్ని నాణేల
కోసం వెతికావు? అన్నారు.

"రాజా! ఇది దురాశ కాదు,
కిందపడిన నాణేలపై కూడా మీ బొమ్మ మీ పేరు రాసి
ఉంది కదా! ఇలా అందరూ నడిచే చోటపడి, ఎవరైనా తొక్కితే అది నేను సహించలేను.

కాబట్టే నేను అంత అదుర్దాగా వాటిని ఏరి వేశాను" అని చెప్పడంతో సభంతా మూగబోయింది.

రాయలవారు ఆనందంతో సింహాసనం దిగివచ్చి
రామలింగడిని కౌగిలించుకున్నారు. అతనికి మరో
గంపెడు బంగారు నాణేలను బహుమతిగా ఇచ్చాడు.